غروب غمزده

غروب غمزده بی تو چقدر دلگیر است

مرور خاطره ها کنج ذهن درگیر است

لجام غم دگر از دست دل به در رفته است

به پای خنده دگر باره نیز زنجیر است

امان ز دار جهان کس گریز نتواند

که دام اجل ناگزیر تقدیر است

مرادف است به نیکی چو نام سید ما

کتاب حسن تو محتاج هزار تفسیر است

عمارتی به دل مردمان بنا کردی

که پنجره هایش رو به باغ انجیر است

بهار بی تو چگونه قدم به شهر نهد

که در رسیدن ایشان هزار تاخیر است

اسیر خاک نه ای آسمان چو منزل تست

که در مرام تو آنچه نبود تزویر است

سلام علیک یوم یبعث حیا

و ازلفت الجنه برای آن پیر است  

به یاد مرحوم حاج سید غلامعباس جعفری سروده شد

ح . دشتی